How dare you: Μία συζήτηση με τον Χρήστο Δέρδα

Αγαπητέ κύριε Δέρδα, θα θέλατε να μας συστηθείτε πριν ξεκινήσουμε;

Ευχαρίστως. Είμαι Μηχανολόγος Μηχανικός και Αεροναυπηγός. Συνολικά έχω μία εμπειρία 17 ετών στο επάγγελμα. Μέσα σε αυτό το διάστημα έχω ασχοληθεί κατά κόρον με ελαφρά υλικά και κατασκευές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχω υπάρξει εξαιρετικά τυχερός και, χάρη στον επιβλέποντα του διδακτορικού μου, μπόρεσα να ασχοληθώ με θέματα αιχμής, τα οποία εκτείνονται από την κόπωση πτερυγίων ανεμογεννητριών, μέχρι την άντληση πετρελαίου από ναυάγια σε μεγάλα βάθη. 

Πριν 8 περίπου χρόνια, δέκα ημέρες μετά την παρουσίαση της διδακτορικής διατριβής μου, έφυγα από τη χώρα για να εργαστώ σε μεγάλη εταιρία κατασκευής κινητήρων αεροσκαφών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Εκεί ασχολήθηκα με την ανάπτυξη μεθόδων σχεδιασμού και υπολογισμού μηχανικής συμπεριφοράς πτερυγίων αεροπορικών κινητήρων από σύνθετα υλικά. Δυόμισι χρόνια μετά βρέθηκα στο Μόναχο της Γερμανίας, όπου δουλεύω σε μεγάλη χημική βιομηχανία αναπτύσσοντας τεχνογνωσία και προδιαγραφές για τα νέα προϊόντα μας τα οποία καλύπτουν τις ανάγκες της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας για μείωση βάρους των οχημάτων που παράγει. Να ξεκαθαρίσω (και είναι τυπικό, αλλά και ουσιαστικό) πως οι απόψεις που εκφράζω είναι απολύτως προσωπικές και δεν απηχούν τις απόψεις του εργοδότη μου.

— Πολύ ωραία. Λοιπόν, σας ξέρω και σας ακολουθώ αρκετά χρόνια τώρα, και ξέρω πως είστε ένας πολύ σκληρός ορθολογιστής με πολλά και αυστηρά επιχειρήματα κάθε φορά που καταπιάνεστε με κάτι. Αλλά νομίζω πως ήταν με την περίπτωση της Γκρέτας Τούνμπεργκ που, για να το θέσω έτσι, υπερέβητε εαυτόν. Έχετε αφιερώσει πολύ από τον χρόνο σας στη συζήτηση. Ισχύει κάτι τέτοιο;

Ναι. Έχω αφιερώσει πολύ χρόνο σε αυτή τη συζήτηση. Ακριβώς επειδή θεωρώ ότι η κλιματική αλλαγή είναι ένα πρόβλημα υπαρκτό, ίσως υπαρξιακό για την ανθρωπότητα και ταυτόχρονα τόσο πολυπαραγοντικό ώστε δε πρέπει επ? ουδενί να μένει σε λατρείες προσωπικότητας και συναισθηματικές κραυγές στα κοινωνικά δίκτυα ή στα φόρα διεθνών οργανισμών. Γιατί αυτή η περίοδος, μια περίοδος στην οποία επιτέλους ξεκινάμε να ασχολούμαστε παγκοσμίως εντατικά με το θέμα, είναι μία περίοδος που απαιτεί σύνεση και πνευματική στιβαρότητα και σοβαρότητα.

Να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν με απασχολεί οποιοδήποτε στοιχείο ταυτότητας της Γκρέτας Τούνμπεργκ. Ούτε το φύλο της, ούτε η ηλικία της, ούτε το σύνδρομο Άσπεργκερ το οποίο μας ενημέρωσε ότι έχει. Η νεαρή Γκρέτα κρίνεται ως μία παγκόσμιας ισχύος προσωπικότητα που κινητοποιεί πολλούς ανθρώπους και κρίνεται για το μήνυμά της και μόνο. Και το μήνυμά της περιέχει κλιματικό ευσεβισμό και τεχνολογικό λαϊκισμό.

Ας είμαστε λίγο ξεκάθαροι: χειρότερα πράγματα από ό,τι έχει πει η Γκρέτα Τούνμπεργκ έχει πει ο Jason Momoa. Για την ακρίβεια έχει πει, verbatim, ότι οι άνθρωποι είμαστε μία ασθένεια που μολύνει τον πλανήτη. Επίσης, ο Sir David Attenborough και άλλοι εκλαϊκευτές της επιστήμης έχουν μιλήσει —και ορθώς— με παρόμοια ένταση για την κλιματική αλλαγή. Αλλά ούτε ο πρώτος ούτε ο δεύτερος έχουν εμπνεύσει προσωπολατρίες ούτε έχουν δημιουργήσει κινήματα μελλοντικών και σημερινών ψηφοφόρων που μιλάνε για το ότι τα αεροσκάφη σκοτώνουν «συμπαθή πουλιά» (έχω φωτογραφία που έχω τραβήξει με ένα τέτοιο πλακάτ), ούτε απαιτούν από άμβωνος ΟΗΕ να γίνει κάτι με τη σιγουριά ότι οι λύσεις είναι εδώ και είναι έτοιμες. Και επίσης, ειδικά, ο Sir David Attenborough, είμαι απόλυτα σίγουρος πως ποτέ στις πράξεις του και στα λόγια του δεν έχει γίνει οπαδός του ευσεβιστικού ασκητισμού ως προς τα κλιματολογικά. Και προφανώς κανείς σοβαρός επιστήμονας δεν προκάλεσε και δεν έδωσε τόσο μεγάλο βήμα στους αρνητές της κλιματικής αλλαγής ακριβώς λόγω της ελαφρότητας του μηνύματος.

— Μάλιστα. Οπότε πείτε μας, σας παρακαλώ: γιατί κάνει κακό στην Υπόθεση Περιβάλλον η νεαρή Γκρέτα;

Διαβάστε περισσότερα

Του Κυριάκου Αθανασιάδη