ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

• Η σωστή χρήση των κατ’ οίκον εργασιών μπορεί να βελτιώσει τις δεξιότητες των μαθητών και την προσαρμογή τους στο σχολικό αλλά και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, καθώς οι δεξιότητες που απαιτούνται για τη διεκπεραίωση των κατ’ οίκον εργασιών όπως η διαχείριση του χρόνου και οι δεξιότητες οργάνωσης, είναι χρήσιμες στην επαγγελματική ζωή και στη δια βίου μάθηση.

• Η εμπλοκή των γονέων επηρεάζει θετικά το ενδιαφέρον των μαθητών για τη μελέτη, αυξάνει την πιθανότητα ολοκλήρωσης των εργασιών και βελτιώνει την ποιότητά τους.
• Ο τύπος της υποστήριξης που παρέχουν οι γονείς αλλάζει καθώς μεγαλώνει το παιδί, αλλά η παρουσία του γονέα είναι σημαντική σε όλες τις ηλικίες.

• Η εμπλοκή των γονέων είναι κρίσιμη για τους μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες, κυρίως επειδή έχουν λιγότερο αναπτυγμένες τις δεξιότητες μελέτης και αυτοδιαχείρισης .
• Συχνά οι κατ’ οίκον εργασίες διαταράσσουν τη ζωή των οικογενειών. Η πολύωρη, γεμάτη συγκρούσεις και συχνά μη παραγωγική ενασχόληση με τις κατ’ οίκον εργασίες είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο.

• Οι γονείς θα πρέπει να δείχνουν στα παιδιά τους πόσο πολύ εκτιμούν την προσπάθεια που κάνουν και να παρέχουν θετικά μηνύματα όταν τελειώνουν την εργασία τους.
• Θα πρέπει να αποφεύγουν το συνεχή έλεγχο της εργασίας των παιδιών τους και τη μη αναγκαία διόρθωση λαθών (δε χρειάζονται διόρθωση όλα τα λάθη!).

Ανάπτυξη συμμαχίας με το παιδί

• Βοήθεια την οποία τα παιδιά αντιλαμβάνονται ως εξαναγκασμό ή πίεση έχει αρνητικά αποτελέσματα στα κίνητρα και τη σχέση τους με τους γονείς.

• Καθιέρωση μιας οικογενειακής ρουτίνας για τη συζήτηση για το σχολείο και τη σημασία της μάθησης.

• Προγραμματισμός της μελέτης. Βοηθάμε τα παιδιά να οργανώνουν, να σχεδιάζουν, να θέτουν προτεραιότητες.

• Εξασφαλίζουμε χρόνο που θα αφιερώνεται στην επικοινωνία με τα παιδιά πέρα από το τη βοήθεια στα μαθήματα.

• Εξασφαλίζουμε χρόνο στα παιδιά για αθλητισμό και ψυχαγωγία, ανεξάρτητα από την απόδοσή τους στη μελέτη.

• Δεν κάνουμε τις εργασίες για το παιδί μας!

• Μαθαίνουμε καλύτερα όταν διδάξουμε αυτό που μάθαμε σε κάποιον άλλο. Αποφεύγουμε τις υπερβολικές διορθώσεις γιατί μειώνουν τα κίνητρα και την
• αυτοεκτίμηση.

• Έμφαση στην επιτυχία και στην καλή προσπάθεια. Ένας καλός κανόνας είναι να παρέχουμε τουλάχιστον 3 επιβραβεύσεις για κάθε διόρθωση – παρατήρηση.
• Ακούμε τα παράπονα και τις απογοητεύσεις του παιδιού. Εάν θυμώσουμε και νευριάσουμε αυτό θα αυξήσει τη ματαίωση του παιδιού και το δικό σας άγχος. Μια καλή αρχική ερώτηση θα ήταν «με ποιο τρόπο μπορώ να σε βοηθήσω;».
• Βοηθάμε το παιδί μας να αναπτύξει ανεξαρτησία.

• Αν κρίνουμε ότι δε μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί μας ή η εμπλοκή με τη μελέτη διαταράσσει τη σχέση μας μαζί του η βοήθεια από άλλο πρόσωπο μπορεί να είναι η λύση.
• Δεν τιμωρούμε το παιδί μας, επειδή δεν καταφέρνει να τελειώσει τις εργασίες του! Βοηθάμε το παιδί να εκτιμήσει το βαθμό ολοκλήρωσης της εργασίας (σε σύγκριση με άλλες δικές του εργασίες που είναι λιγότερο ή περισσότερο ολοκληρωμένες).
• Ενθαρρύνουμε τη σύγκριση με την προηγούμενη δουλειά του παιδιού και όχι με την δουλειά άλλων παιδιών.

Το παιδί δεν κάνει εργασίες χωρίς εσάς

Πόση εμπλοκή χρειάζεται;

• Τα παιδιά που δεν έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους για να εργαστούν αυτόνομα χρειάζονται υποστήριξη:

• Όταν ελέγχουμε τις εργασίες δίνουμε έμφαση σ’ αυτές που έγιναν σωστά.

• Αν ανατίθενται στο παιδί εργασίες πιο δύσκολες ή περισσότερες απ’ όσες μπορεί να κάνει συζητάμε με τον εκπαιδευτικό το πρόβλημα.

Το παιδί προσπαθεί, με διάφορες δικαιολογίες, να αποφύγει τη μελέτη.

Θα πρέπει να διαπιστώσουμε την αιτία της αποφυγής.

• Κάνουμε μια συμφωνία με το παιδί για τους κανόνες που πρέπει να τηρούνται σε σχέση με τη μελέτη. Το παιδί να αναλάβει την ευθύνη για τη διεκπεραίωση των εργασιών του.
• Βοηθάμε το παιδί να θέτει μικρούς βραχυπρόθεσμους στόχους οι οποίοι σταδιακά θα επεκτείνονται. Διάλειμμα και ενθάρρυνση μετά την επίτευξη του στόχου.
• Ενισχύουμε και επιβραβεύουμε την κατάλληλη συμπεριφορά κατά τη μελέτη και αποφεύγουμε την εμπλοκή σε συγκρούσεις, γκρίνιες και απειλές. Αποφεύγουμε τα σχόλια!

Όταν το παιδί δεν καταλαβαίνει τις εργασίες

• Αναγκαία η ανάπτυξη ενός συστήματος επικοινωνίας ανάμεσα στους γονείς και τον εκπαιδευτικό, για παράδειγμα ένα τετράδιο επικοινωνίας και καταγραφής των εργασιών που ανατίθενται.

• Ζητάμε από το παιδί να διαβάσει δυνατά τις οδηγίες ή να μας τις εξηγήσει πριν προχωρήσει.

• Εάν το παιδί συναντά δυσκολίες στην κατανόηση της γραπτής έκφρασης, προσπαθήστε άλλο τρόπο επικοινωνίας (π.χ. γραφικό ή ακουστικό).
• Μειώνουμε τις πληροφορίες υπογραμμίζοντας τα σημαντικά σημεία.

Το παιδί αναβάλλει μέχρι την τελευταία στιγμή να ξεκινήσει τη μελέτη του

• Επιλέγουμε μαζί με το παιδί ένα ευχάριστο μέρος για μελέτη. Συμφωνούμε ένα πρόγραμμα και μια ρουτίνα για τη μελέτη.
• Ζητάμε από το παιδί να κάνει μια λίστα με τις εργασίες που έχει να κάνει. Θέτει προτεραιότητες.

• Παρέχουμε την κατάλληλη επίβλεψη.

• Μπορούμε να περιορίσουμε τον αριθμό των ευχάριστων για το παιδί δραστηριοτήτων μέχρι ένας μέρος ή όλες οι εργασίες να ολοκληρωθούν.

• Το ενδιαφέρον του παιδιού μπορεί να αυξηθεί αν θέσουμε στόχους για ολοκλήρωση μιας εργασίας σε συγκεκριμένο χρόνο.